Poezi

Grua, ma ke nxire jeten dhe jeten ta kam nxire, jemi share ne drite dhe jemi puthur ne erresire, kemi vendosur te ndahemi dhe kemi thene: epo mire, dhe prape jemi puthur, ashtu si per lamtumire. Kemi genj...

Ju rrugaca sallahana vagabonda shakllabana rricna t`ndyet, mikrobe të kqi qi të mjerës moj Shqipni kthelltë hi i keni në mushkni pa dhimbë gjakun tuj ia pi, por der kur, bre batakçi! Bre coftina, kalbe m...

Në ditët dimërore me borë e me diell të ngrohtë, kur drurët përkulur, si të penjtë, të përkohshëm, duket se kujtojnë blerim e trung të lëngësht vere, në ditë të tilla, dashuri, ti më vjen ndër mend me...

I. Grinden fatet si njerëzit, për fuqi, nëpër kohë përsosmërisht delikate, pangopësisht zhvatëse, të cilat na shtyjnë në tallje masive ndaj vetvetes. Në beteja të hapura që nga krijimi ynë, fatet s...

Çfarë mendon? Çfarë mendon? Më pyeti, ndërsa ishim, ulur buzë detit, atë natë me plot yje. Për ty, i thashë po mendoj veç, per ty. Për mua tha ajo, Pse mendon nëse jam këtu, për mua e afër tej...

Viteve të fundit, sidomos, ato 2018 – 2020, poezia shqipe solli disa nga librat më të artikuluar; - kam parasysh ‘’Kukuta e Sokratit’’, (Sabri Hamiti), ‘’Këngë e Solomonit’’, (Sadik Bejko), “Prill i hidhur”, (B...

Më jepni një ditë të qaj për ata që ikën, një stinë të më piqen lotët. Sot jam një mallkim që me vuajtjen time lakmitare mendoj vetëm për jetën. Po vdekja e tyre? Foshnjat enden nëpër mjegull, si ylbe...

Dy bot një mrekulli… Një jet’ më vete tirret ditën dhe nata ngre një tjetër mbretëri. Te jet’ e ditës nxitojmë të harruar, të ndjekur nga një frikë e paformë te jet’ e natës kthejmë për t’ëndërruar. ...

Rini, thueja kangës ma të bukur që di! Thueja kangës sate që të vlon në gji. Nxirre gëzimin tand' të shpërthejë me vrull... Mos e freno kangën! Le të marri udhë. Thueja kangës, rini, pash syt e tu... Të ...